Hun toekomst

Onder het huidig bewind van de Taliban hebben Afghaanse vrouwen en meisjes nauwelijks toekomstperspectief. Zij hebben niet langer toegang tot onderwijs en zijn grotendeels uitgesloten van deelname aan het openbare leven. Mogelijkheden tot werk en inkomen zijn zeer beperkt. Zij hebben de grootste moeite om bij te dragen aan kosten van levensonderhoud voor  gezin en familie. Dat geldt al helemaal voor de vele eenoudergezinnen waarvan de man gesneuveld is in de oorlog. 

Vrouwen en meisjes in Khuja Sarbor, een bergdorp in het Westen van Afghanistan, hebben gelukkig nog wel een toekomst. Zij werken in de teelt en verwerking van saffraan en leveren zo een belangrijke bijdrage aan het gezinsinkomen. Maar de inkomsten uit de teelt drogen letterlijk op.

Waarom water?

Als gevolg van toenemende droogte door klimaatverandering, daalt de productie van saffraan en daarmee het inkomen van alle gezinnen in het dorp dat geheel afhankelijk is van de teelt van saffraancrocussen. Droogte leidt nu tot honger en armoede. De vrouwen van Khuja Sarbor hebben uw hulp nodig voor extra watervoorziening om:

  •  zich te verzekeren van drinkwater en irrigatie voor hun krokusvelden 
  •  te investeren in uitbreiding van het teeltoppervlak en verhoging van productiviteit
  • een begin te maken met de teelt van alternatieve gewassen ( amandelen, pistachenoten)

 

Hoe komen ze aan water? Een unieke oplossing.

De oplossing van het probleem, extra watervoorziening, is eenvoudig en tegelijkertijd bijzonder effectief en duurzaam. De Stichting wil investeren in de restauratie en uitbreiding van een reeds bestaand systeem van watervoorziening, in een zogenaamde ‘Qanat’. Dat is een ondergronds aquaduct dat voor tientallen jaren voldoende water garandeert.

Wat is een Qanat?

Een qanat een van de oudste technische oplossingen voor een irrigatiestelsel. De Perzen hebben het ondergronds aquaduct meer dan 2500 jaar geleden bedacht. Uit ecologisch standpunt is het een van de meest uitgebalanceerde irrigatiemethoden omdat op natuurlijke wijze water wordt afgetapt en de natuurlijke waterhuishouding niet wordt verstoord. Het stelsel bestaat uit ondergrondse tunnels die water uit watervoerende lagen in hoger gelegen gebieden vervoeren naar lager gelegen gebied. De ondergrondse constructie geeft minder verdamping., minder kans op vervuiling, en door natuurlijk verval zijn geen mechanische voorzieningen nodig.

 

Met de aanleg van extra schachten en een ondergrondse verbinding met het bestaande gangenstelsel kan de watervoorziening  voor tientallen jaren worden gegarandeerd.


Een investering van 40.000 Euro geeft alle vrouwen in Khuja Sarbor en hun gezinnen weer toekomst:

 
  • voedselzekerheid 
  • werkgelegenheid
  • trots en zelfrespect voor vrouwen
  • kinderen kunnen naar school (door uitblijven buitenlandse hulp zijn lagere scholen gesloten en moeten gezinnen zelf onderwijs financieren)
  •  medische zorg